DİDİM GÜNLÜKLERİ (6) “DİDİM 1. EDEBİYAT SANAT GÜNLERİ”

                (Bir Etkinliğin Ardından)

        Açılış günü.

        Ne de denk düşmüştü o muhteşem yapıya Cengiz Bektaş ustam…Koca çınar, yetmişlik dev adam bir yanda. Bir yanda asırlardır dimdik ayakta Apollon  tapınağı. Ne çok anlamlar sığdırdı o kısacık konuşmasına…Buğulu sesiyle okuduğu şiirlerini de dinledik.

      Şimdi aramızda bulunmayan, doğa-insan sevdalısı yaşıtları da bir yerlerden gülümseyerek izliyorlardı onu, doğruydu dedikleri.

       Ne güzel bir etkinliğin içinde bulmuştum kendimi yorgun bi günün ardından.

Biraz daha kalabalık olabilirdi, Didim’de daha fazla sanatseverin olduğuna inanıyorum.

Apollon’a girişteki görevlinin duyarsızlığına, sorun çıkarmasına karşın her şey güzeldi.

       Gelecekteki etkinlikler için umut yüklendik.  Bir de başlangıç öncesi çalınan müzik,  bizim halk ezgilerimizden seçilebilirdi. O, tele vole çocuğunun şarkıları hiç uymamıştı günün anlamına. Bizim Ege türkülerimiz ne güzeldir, bilirsiniz.

       Konuşmacıları dinlerken;  ülkesi için karşılık beklemeden emek harcayan insanların, sanatçılarımızın bir bir yitip gidişine, değerbilmezliğimize bir çığlık olmasını ve Apollon’un duvarlarından yankılanıp tüm ülkeye yayılmasını diledim. Eli öpülesi insanlarımızın yaşarken her zaman saygı ve sevgiyle kucaklanmasını diledim.

        Ve umutlandım.

        Bir delikanlı edasıyla kürsüye gelen Bay Başkanın  sözleri beni umutlandırdı.

Sanata sanatçıya değer vereceğini bu tür etkinliklerin her zaman destekçisi olacağını açıkladı.

Ne güzel… “Bu kadar edebiyatçının olduğu yerde edebiyat yapmanın ne denli zor olduğunu bilirsiniz.” sözleriyle sonlandırdı konuşmasını.

        Sıkmayın canınızı Sayın Başkanım, biz elli yıldır ne siyasetçiler gördük!

Edebiyat yapan siyasetçiler. Attıklarında mangalda kül bırakmayan…Öyle ki dört saat konuşup hiçbir şey söylemeyen, soframızdaki ekmeği sürekli küçülten, yedi kez gidip sekiz kez gelen ne edebiyatçı siyasetçiler gördük.  Sizi dinlerken elli yıldır göçer yaşadığım bunca yerden sonra, Yaşamımın geri kalanını burada sürdürme kararım için  bir kez daha sevindim…Üçüncü gelişimden sonra ancak makamınıza ulaşıp, kültür etkinliklerinizde gönüllü olarak çalışabileceğimi söylediğimde,  aldığınız telefonumu sumen altı edişinize duyduğum alınganlığa karşın  yine de mutlandım. Umutlandım, sanat adına Sayın Belediye Başkanım…

(Devam Edecek)